Edward van de Vendel

Ravna is acht en stoer. Haar broer Leif is elf en een watje. Dat zijn de uitgangspunten van De trollen van Leif, een kindernovelle van Pieter Koolwijk en het eerste boek dat hij publiceerde na zijn fameuze boeken Luna, en het met een Gouden Griffel bekroonde Gozert. Dat het meisje stoer is en zelfs de leiding krijgt over het Vikingdorp als de volwassenen wekenlang uit plunderen zijn, is verfrissend. Hetzelfde geldt voor de rise and shine die er voor de bibberige Leif in het verschiet liggen.

Leuk Koolwijks zijn typeringen als 'Was je een huilbaby? Dan werd je een halfuurtje in de kou gelegd en leerde je dat wel af. Luisterde je niet naar je ouders? Dan smeten ze je zo ver mogelijk de koude zee in en moest je het hele stuk terugzwemmen. Zo'n dorp was het.' En ook de eindes van alle hoofdstukjes zijn een vondst. Steeds staat daar een ergernis van Ravna over haar broer - lees al die laatste zinnen achter elkaar en je krijgt een samenvatting van hoe haar gevoel over hem verandert. 

Het boek is prachtig uitgegeven, met een stofomslag en veel illustraties in kleur van Linde Faas. Ze treft de noordelijke sfeer mooi met haar waterverftekeningen. Heel bijzonder zijn ook de tekstloze pagina's midden in het boek, de pagina's uit het trollenboek dat Leif van zijn opa heeft gekregen. Ja, aangenaam, deze ruwe én zachte vertelling.