Edward van de Vendel

In de onvolprezen reeks kunstprentenboeken die uitgeverij Leopold samen met het Kunstmuseum Den Haag laat maken, verscheen nu een deel van Charlotte Dematons. Op de bijbehorende tentoonstelling zien we werk van verschillende impressionisten, met een hoofdfocus op drie grote doeken die Claude Monet vanaf het balkon van Het Louvre schilderde. Net als de tentoonstelling is Dematons' prentenboek deels idyllisch en deels rauw - want in de jaren waarin de beelden zijn gemaakt en waar het prentenboek over gaat, woedde de Frans-Pruisische oorlog, inclusief de bloederige manier waarop de opstand van de Communards werd neergeslagen door de Franse politie.

Het is een onderwerp met veel aspecten, en dan is het niet makkelijk om daar een boek bij te maken. Toch is dat Dematons mooi gelukt: ze koos voor een wandeling door het Parijs van die tijd (we zien ook de route in beeld), die gemaakt wordt door twee clochards, Georges en Jacques, die, de een wat nostalgischer dan de ander, terugblikken op de mooie dagen, op de liefde, en op de groep jonge kunstenaars rond Manet en Bazille. Het boek zit slim in elkaar; soms zien we de orginele schilderijen, soms is het beeld van Dematons, en soms is er een 'gastoptreden' van die laatste in het werk van een van de impressionisten. Zo schilderde Dematons op het omslag een urinoirtje op het schilderij van Monet. En ook - en dat lees je pas in het laatste hoekje van het boek - is er overal een luchtballon, een zwarte kat én... een gele ballon te vinden. Charlotte Dematons doet daarmee én recht aan deze bijzondere periode en deze bijzondere tentoonstelling, én ze heeft het boek toch met een klein grinnikend rukje naar zich toe getrokken.