Edward van de Vendel

Die stem van dat jongetje... De bezitter van die stem heet Kos , is zeven jaar, voelt zich niet altijd gezien en maakt een vergissing als hij zijn babyzusje meeneemt naar het park. Vanaf de eerste zin in Mohana van den Kroonenbergs tweede kinderboek grijpt die stem je meteen. Hij huppelt als het ware direct je hoofd binnen en gaat er tot aan het eind van het boek niet meer uit. Je raakt als lezer mee in paniek en mee koortsachtig bezwerend en onderzoekend. Dit originele kinderboek is één lange stream of consciousness, je zou het bijna compleet als monoloog voor een kinderfilm kunnen gebruiken. De kleurtekeningen van Nadia Meezen geven door hun vrolijkheid net een tikje extra geruststelling mee. Daardoor voel je, nog meer dan door de tekst: dit komt goed. En dat komt het ook, aan het eind, maar dan hebben we wel mooi een knappe invoer in een kinderhoofd meegemaakt.