Edward van de Vendel

Lamelos is een prachtig uitgegeven prentenboek van Gideon Samson en Milja Praagman. Het is in liggend formaat, en de cover heeft een linnen-achtige structuur, die heerlijk aanvoelt. Het verhaal gaat over hoe een vader en een zoon samen in het leven kunnen staan. Dat is wat abstract gezegd, maar het verhaal is concreet genoeg: een jongetje is zo boos dat zijn vader geen andere mogelijkheid ziet dan hem langdurig vast te houden. Niet alleen tot hij gekalmeerd is, maar ook nog daarná. 'Tot in de eeuwigheid', en dus houden ze elkaar ook vast tijden het lopen en slapen en fietsen, en nog veel langer. Dat tot in het absurde doorgevoerde gegeven, slaat dan - prentenboekgewijs - om in het tegendeel, en juist dat raakt, op een heel lichte manier, aan waar ik mee begon: dat het ook over ouderschap gaat, over dichtbij zijn als het moet en over laten gaan wanneer het kan.

De tekeningen van Milja Praagman tonen vader en zoon op warme wijze, steeds tegen schitterende kleur-achtergronden. Die kunnen felgeel zijn, maar ook textuurrijk blauw. De vader is lekker slungelig, het jongetje is steeds een sterk middelpunt. Lamelos is daarmee het resultaat van een samenwerking met twee bijzondere makers, en dus werd het een bijzonder-bijzonder boek.